Het is vrijdagmorgen 14 april 2023, een uur of tien als de voorbereiding voor de Kennedymars van de RWV overgaan in uitvoeren. In de periode vooraf is er gewerkt aan het opzetten van een nieuwe route, uitwerken en controleren van die route, vinden van start/finish en rustlocaties, maken van afspraken met vele betrokkenen en vrijwilligers, uitwerken van schema’s en draaiboek, Maken van tassenlabels, routebeschrijvingen, wandelboekplaatjes en routepijlen, nalopen van materiaal, eten en drinken voor de verzorgingsposten, huren van transport. Kortom voorbereiden van een wandeling.
En dan gaat het op vrijdag allemaal van start. We halen bestelbussen voor de verzorging en laden deze vanuit een centrale plek. Eten, drinken en materiaal wordt geladen aan de hand van checklists en ervaring. In Dordrecht gaan vroeg in de avond de pijlers al beginnen aan hun klus. Bij het startbureau worden vlaggen en borden opgehangen, zodat men de nieuwe start vlot kan vinden. Het startbureau wordt ingericht. De stoelen die we konden lenen van SWD worden uitgeladen en in de hal gezet en de eerste wandelaars zijn al aanwezig. Twee uur voor de start is de RWV klaar voor de start!
De wandelaars druppelen binnen. Er hebben 143 mensen vooraf via internet ingeschreven. Een aantal van hen heeft ons geïnformeerd dat deelname helaas niet door kan gaan. Er komen ook mensen zonder ons te berichten niet aan de start. Natuurlijk zijn er ook wandelaars die aan de start aanmelden. We weten bij de start dat het aantal deelnemers tussen de 140 en 145 ligt. Er wordt gezellig gekletst en bijgepraat in de hal van DFC in Dordrecht.
Ongeveer 22:45 uur gaan de meeste wandelaars naar buiten om hun tas voor transport in te leveren. Vijf minuten voor de start begint de voorzitter met een praatje. Veel van wat hij zegt staat ook in de informatie die de deelnemers al hebben ontvangen. De belangrijkste mededeling is dat men vooral moet genieten van de wandeling. 23:00 uur exact gaan 141 wandelaars op pad. Dat aantal werd vastgesteld bij een check van alle gegevens nadat de wandelaars waren vertrokken.
De eerste kilomaters komen door de Dordtsche Biesbos. Daar staat ook de eerste verzorgingspost in het pikkedonker. Koffie heeft veel aftrek. In de voorhoede en achterin loopt iedereen vlot en geniet van de route. Bij de tweede post is er ook veel vraag naar koffie. Het wordt kouder en dus is het verstandig om warm drinken te nemen. De rust in Papendrecht, bij AV Passaat is bemand door twee jonge vrijwilligers die het wel gezellig vinden. “Leuke mensen, die wandelaars”, zo zeiden ze. In Papendrecht ook de eerste uitvaller.
De wandelaars gaan verder richting de Alblasserwaard. Het donkere Alblasserbos door. De vla op de volgende verzorgingspost vinden sommige deelnemers bij dit weer te koud. Natuurlijk hebben we ook warm drinken. Iedereen kan dus kiezen. Op de stoep van onze sponsor (en uitstekende winkel om wandelschoenen te komen) wordt soep gemaakt voor de wandelaars. Helaas lukt het niet om de allereerste wandelaars soep te geven. Ook voor soep koken is het best koel buiten. Na Alblasserdam gaat de route via één van de langste etappes naar Ridderkerk. De voorhoede ontdekte dat ze een trap op waren gelopen die ze niet op hadden gemoeten. “Er waren geen pijlen meer”. Dat kwam omdat men even voor die trap rechtsaf had gemoeten. Vlot gingen de pijlers naar dat punt en markeerden dat extra duidelijk, zodat de schade beperkt bleef tot die voorhoede. In Ridderkerk besloot een deelnemer te stoppen. De EHBO had behoorlijk wat te doen, maar men kon de andere wandelaars verder op weg helpen. De zon gaat opkomen en er verschijnen ondertussen op sociale media mooie foto’s vanaf verschillende plekken langs de route.
De route is vanaf hier echt helemaal anders dan de 21 voorgaande edities. Door het Waalbos, langs het riviertje de Devel, in de verte zien we Kijfhoek, de paden zijn niet allemaal verhard en soms lopen we over een lange vlonder. In Heerjansdam staat de zesde verzorgingspost en daarna gaat iedereen naar de rust in sportcomplex Develstein. De eerste en laatste wandelaars komen hier ongeveer vijf uur na elkaar aan. Daarom gaat het tassentransport via een schema. De derde binnenrust is voor de EHBO mensen geen rust. Men heeft er heel wat te doen. Voor één deelnemer zijn de blaren en pijn te erg en zit verder wandelen er niet in. Honderdachtendertig gaan vanuit Zwijndrecht richting Dordrecht.
De dames van het finishbureau richten vanaf ongeveer 9:00 uur hun administratie weer in. De eerste tassen arriveren weer bij DFC in Dordrecht en ook de voorste wandelaars arriveren. Ze delen hun ervaringen met de aanwezige vrijwilligers. “Mooie route” is veel gehoord. Ook zijn er wandelaars die zo moe zijn dat ze nog eens terug moeten komen naar Dordrecht. “Ik was te moe om te genieten van de oude binnenstad”. Goed die opmerkingen en complimenten.
De verzorgingsploegen komen één voor één naar de laatste post. Daar wordt het dus steeds drukker met vrijwilligers en vaak zijn de wandelaars daar in de minderheid. Voordeel is dat we daar de materialen kunnen schikken, zodat ze vlot opgeruimd kunnen worden en klaar staan voor ons volgende project; DE jubileumwandeling van 80 km en 110 km in de Krimpenerwaard op 12-13 mei 2023. De staartfietser haalt de markering op en houdt in de gaten waar de achterste wandelaar is. Als hij in Zwijndrecht op de boulevard is rekent hij uit dat de achterste wandelaar echt in de problemen komt. De problemen worden steeds groter. Er wordt regelmatig gestopt en stil gestaan. De EHBO gaat kijken bij aankomst geeft de deelnemer aan te willen stoppen. Op 68 km valt dus de vierde en laatste deelnemer uit.
Voor de fietser betekent het dat hij ongeveer 45 minuten kan inhalen. De wandelaars die nu de achterste zijn gaan het gelukkig allemaal halen. Trots, blij, moe en zeker niet soepeltjes komen de laatste wandelaars binnen onder applaus van de aanwezigen. De EHBO heeft ook aan de finish nog wat te zorgen. Er zijn geen blijvende problemen en iedereen kan gezond (maar wel heel moe) naar huis en meldden zij ons dat het goed met ze gaat bij thuiskomst.
De stoelen van SWD gaan weer in de aanhanger. De zaal wordt schoon opgeleverd bij DFC. De vrijwilligers gaan naar huis. De bussen met verzorgingsspullen rijden naar onze centrale locatie. Als ze zijn gelost worden ze ingeleverd en is er tijd om terug te kijken op een mooie en geslaagde Kennedymars.
Na een nachtje slapen worden de laatste zaken opgeruimd, schoongemaakt en opgeborgen in de berging. Als de laatste vracht naar de berging wordt gebracht is het inmiddels bijna zondagmiddag. De administratieve afhandeling komt in de komende periode. De eindstand: 30 vrijwilligers, met één uitvaller (fotograaf Danyell was zaterdag ziek) en 141 wandelaars met vier uitvallers.